Nederland is een kennismaatschappij, het belangrijkste exportproduct is kennis (Ministerie van Buitenlandse Zaken, 2015). De huidige maatschappij verandert snel, desondanks loopt het onderwijs gemiddeld tien tot vijftien jaar achter (Tegenlicht, 2015). Wanneer gesproken wordt over het onderwijs van de toekomst, zijn nieuwsgierigheid, betekenisvol werk, zin in leren en zelfsturing essentiële begrippen (Fasen, 2015). Het is zaak dat de lerenden voorbereid worden op wat ze later nodig hebben. Belangrijk daarbij is dat we ons voortdurend af vragen hoe we de lerende adequaat kunnen voorbereiden op, en aanpassen aan een wereld die verandert (Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, 2014). Het vermogen om het eigen leren te reguleren wordt in een samenleving waarin ‘een leven lang leren’ wordt vereist, steeds belangrijker (Kistner et al., 2010). Daarnaast vindt het leren alom tegenwoordig plaats: leren is tijd en plaatsonafhankelijk. Maar hoe kan een docerende elke lerende het onderwijs aanbieden wat het beste bij ze past?
Scenario
Verantwoording voor keuze van de assen
Voor deze bijeenkomst hadden we onderling de trends verdeeld. Tijdens de bijeenkomst heeft iedereen individueel zijn onderzochte trend toegelicht. Vanuit dit gesprek kwamen we gezamenlijk tot de conclusie dat globalisering en nieuwe media voor wat betreft de toekomst de trends zijn die ons het meest aanspreken. Bij deze trends zien wij de meeste mogelijkheid om onze visie op het onderwijs van 2030 uit te werken. Hierbij hebben wij 21th century skills als uitgangspunt genomen.
Horizontale as: plaatsafhankelijk – plaatsonafhankelijk
De drijvende kracht hierachter is flexibilisering. Dit raakt ook aan de trend globalisering. Twee uitersten hierin zijn volgens ons aan de ene kant het leren binnen een school/onderwijsinstelling en aan de andere kant de mogelijkheid om te bepalen op welke plaats het onderwijs wordt genoten. Dit kan zowel binnen als buiten een onderwijsinstelling zijn en is ook grensonafhankelijk. Een ontwikkeling die hierin steeds meer zichtbaar wordt, als gevolg van toegenomen technologische ontwikkelingen is het alomtegenwoordig leren, wat wil zeggen dat je onafhankelijk van plaats en tijd kunt leren.Verticaal: lerende aan het stuur – docent aan het stuur
De drijvende kracht hierachter is het sturingsmechanisme. De uitersten hierin zijn aan de ene kant de lerende die zelf aan het stuur zit van zijn ontwikkeling. Het verantwoordelijk zijn voor het eigen leerproces is bepalend voor motivatie en leerresultaat van lerende. Een ontwikkeling hierin is gepersonaliseerd leren, een ontwikkeling die door nieuwe technologie steeds beter mogelijk gemaakt wordt. Bij gepersonaliseerd leren bepaalt de lerende zelf het tempo en type leeractiviteit en leerdoelen. Hiertegenover staat de docent die het onderwijs ontwerpt voor de lerende.
Fasen, J. (2015). De 1000-dagen-missie van United4Edeucation. Geraadpleegd op 2 februari 2015, van: https://jan1fasen.wordpress.com
Kistner, S., Rakoczy, K., Otto, B., Dignath-van Ewijk, C., Büttner, G., & Klieme, E. (2010). Promotion of self-regulated learning in classrooms: investigating frequency, quality, and consequences for student performance. Geraadpleegd op 2 februari 2015, van: http://link.springer.com/article/10.1007/s11409-010-9055-3#page-1
Ministerie van Buitenlandse Zaken. (2015). Kennis als exportproduct. Geraadpleegd op 2 februari 2015, van: http://www.ambassadeursconferentie.nl/actueel/nieuws/2015/01/29/kennis-als-exportproduct
Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (2014). Toekomstgericht funderend onderwijs. Tegenlicht. (2015). De onderwijzer aan de macht. Geraadpleegd op 2 februari 2015, van: tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2014-2015/onderwijzer-aan-de-macht.html
NB
Dank je wel Mieke voor het delen van de link over scenarioplanning in het onderwijs. Gaan we zeker nog bestuderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten